RE: Lảm nhảm
MrCafeSua > 21-03-2012, 04:47 PM
"Hà Nội ơi, những ngày vui đă ra đi,
Biết người có nhớ nhung chi,
Hết rồi giây phút phân ly.
...
Hà Nội ơi, kiếp đời muôn hướng buông trôi
Nhớ về người những đêm vui
Nhắn theo ngàn cánh chim trời."
Buồn cười em nhỉ ! Khi sống ở đó, anh thấy nó cũng chỉ là một thành phố bình thường. Cũng khói bụi, ô nhiễm, cũng bon chen hối hả, vật lộn mưu sinh.
Vậy mà khi xa rồi, nhớ về nó, lại thấy thơ quá ! Đẹp quá !
Những buổi sáng, khi người lao công đêm còn chưa kịp quét dọn, lá vàng rải đầy hè phố. Gió lạnh se se, hít một hơi dài cho hơi lạnh tràn ngập phổi, tỉnh táo và thật đã.
Hay những chiều mưa phùn lê thê, đầu tóc lấm tấm những giọt mưa trắng như sương như tuyết, gió bấc rít từng hồi, ngại bước ra đường ghê gớm. Chỉ ngồi ở nhà, quấn chăn, uýnh bài là thú nhất.
Rồi cái nắng như đổ lửa. Chỉ đợi chiều xuống cho mát mẻ chút chút, xách cái điếu ra gốc cây ở sân Tennis, uống trà đá, hút thuốc lào, nghía những cô gái váy ngắn chân dài chơi thể thao. Cũng thú vị thật.
Có may mắn ko em, khi tụi mình đã có những ngày thật tuyệt ở đấy ? Anh nhớ cái lần lạnh tím tái, vẫn ráng ngồi chờ em lựa hạt cốm, ở Bát Tràng.
Nhớ cái ôm hờ từ sau lưng, làm anh bừng tỉnh khi cả hai đứa mình cùng run cầm cập trên xe bus.
Nhớ cái lần đi đón em ở Nội Bài, vừa qua bên kia sông, tới nửa đường đã thấy ...hối hận lắm khi cãi lời em! Nghĩ bụng, biết thế để em đi taxi vào cho khỏe. Lạnh khiếp thật ! Nhưng tại anh nôn nao gặp em quá mà.
Mới đó, vậy mà đã là ngày hôm qua rồi. Thời gian thật tàn nhẫn.